شورای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی

شورای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی، از سال 1389 به عنوان یک نهاد قانونی و فراقوه‌ای به منظور برقراری ارتباط بی واسطه بین حاکمیت و فعالان اقتصادی بخش خصوصی و تعاونی کشور شروع به فعالیت نموده است. با تصویب قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی و طبق ماده (75) این قانون، شورای گفت‌و‌گو “به منظور تبادل‌نظر دولت و بخش‌های خصوصی و تعاونی و تسهیل فعالیت‌های اقتصادی این بخش‌ها، بررسی و رفع موانع کسب و کار و اتخاذ تصمیم مؤثر برای اقدامات لازم در چهارچوب قوانین و مقررات موجود و ارائه پیشنهادها و راهکارهای اجرائی مناسب به مراجع ذی‌ربط”، تشکیل شد. یک سال بعد با تصویب قانون بهبود مستمر محيط كسب‌وكار مصوب در سال 1390، شورای گفت و گو با اهداف و وظایف مذکور تبدیل به یک نهاد قانونی دائمی و تاثیرگذار در کشور شد و ماده 11 قانون بهبود، محدوده وظايف و اختيارات شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی را در 10 بند تفصیل و تشریح نمود. طبق قانون، محل دبیرخانه این شورا بدون دریافت کمک از دولت در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران تعیین شد تا مستقیما زیر نظر رئیس اتاق ایران فعالیت نماید.

دبیرخانه شورای گفت و گو با هدف تقویت شبکه ارتباطات و مذاکره گری اتاق بازرگانی با نهادهای دولتی و حاکمیتی و تبادل نظر دولت و بخش خصوصی و تعاونی، از یک سو نسبت به رفع موانع کسب و کار و تسهیل فعالیت اقتصادی تشریک مساعی می نماید و از دیگر سو به منطقی کردن اندازه دولت و توسعه سهم بخش خصوصی در اقتصاد استان و کشور می پردازد. وظایف و اختیارات شورای گفت وگوی استان عبارتند از:
1) دریافت و بررسی درخواست تشکل ها و فعالان اقتصادی استان.
2) طرح مسائل و موضوعات دریافتی در جلسات شورای استانی و اتخاذ تصمیم در جهت بهبود محیط کسب و کار در استان.
3) ارسال گزارش ها و درخواست های دریافتی با ابعاد ملی و فراگیر به دبیرخانه شورای ملی.
4) همکاری و هماهنگی با شورای ملی.

گزارش تشکیل جلسات

دستور جلسات و مصوبات

دستاوردها

آمار

اعضای شورای گفت و گوی استان