در همایش گوهرسنگ‌ها که در اتاق بازرگانی اصفهان با حضور رؤسای کمیسیون‌های معادن اتاق‌های ایران و اصفهان و فعالان این عرصه برگزار شد، نبود یک متولی واحد متمرکز بر فعالیت گوهرسنگ‌ها با توجه به گردش مالی بالایی که در این هنر صنعت وجود دارد، به‌عنوان موانع اصلی در مقابل رشد و توسعه فعالیت اقتصادی، اشتغال‌زایی و صادرات سنگ‌های قیمتی مطرح شد.
به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی اصفهان، احمد کریمی، نایب‌رئیس کمیسیون معادن اتاق بازرگانی اصفهان ضمن خوشامدگویی و استقبال از برگزاری این همایش در اتاق اصفهان، تلاش برای ایجاد توان رقابتی، واردات و صادرات سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی را مطرح کرد.
ابراهیم حبیب‌اللهی، دبیر اجرایی همایش و مسئول کمیته فلزات و کانی‌های گرانبها با بیان آنکه نبود یک تشکل واحد، مشکلاتی را برای فعالان این عرصه ایجاد کرده است، از اتاق‌های ایران و اصفهان درخواست نمود تا به ایجاد یک سندیکا و اتحادیه برای این رشته طبق سند ملی که در ۸ سال گذشته توسط ایمیدرو تنظیم شده است، بپردازند.
او، صنعت گوهرسنگ‌ها را دارای گردش مالی بالا عنوان کرد و توضیح داد: چندین برابر درآمد حوزه معدن، می‌توان از گوهرسنگ‌ها و سنگ‌های نیمه قیمتی درآمد و گردش اقتصادی کسب کرد و این در حالی است که در اقتصاد ایران، کمتر از یک درصد از پتانسیل این صنعت را داریم.
حبیب‌اللهی در صحبت از هنرمندان زحمت‌کش در زمینه گوهرسنگ‌ها، نبود یک تشکل یا اتحادیه اختصاصی در این زمینه را از دغدغه‌های فعالان این عرصه عنوان کرد و افزود: ما را به تشکل‌های صنایع‌دستی، اتحادیه طلا و جواهر، آموزش فنی حرفه‌ای و ایمیدرو ارجاع می‌دهند و یک صنعتگر گوهرسنگ‌ها دقیقاً نمی‌داند وابسته به کدام نهاد و تشکل است.
دبیر اجرایی همایش، عدم وضع قوانین واردات و صادرات و خام‌فروشی فراورده‌های کانی را از دیگر معضلات فعالان این عرصه دانست و گفت: انتظار داریم در شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی برای ایجاد یک تشکل واحد، وضع قوانین طبق سند ملی گوهرسنگ‌ها که ایمیدرو تنظیم نموده است، تصمیم‌گیری شود.
مسئول کمیته فلزات و کانی‌های گرانبها، مبارزه با کالای قاچاق و قاچاقچیان را، دیگر معضل فعالان این عرصه دانست و گفت: به دلیل ورود سنگ‌های با کیفیت بالا به کشور توسط قاچاقچیان، دست و پای فعالان گوهرسنگ‌ها بسته است و توان رقابتی برای هنرمندان وجود ندارد. همچنین، تأمین مواد اولیه در زمینه گوهرسنگ‌ها نیازمند کانی‌ها است که اگر این کانی‌ها تأمین گردد، بخش عمده‌ای از بازار ایران فعال می‌شود.
به گفته حبیب‌اللهی، یکی از مزیت‌های گوهرسنگ‌ها در ایران، مربوط به صنایع‌دستی است که شامل هنرمندانی دارای تخصص در نحوه تراش است، جایگاه تراش سنگ‌های قیمتی با توجه به پتانسیل معدنی در ایران، هم تراز با ژاپن است که گویای اهمیت اقتصادی و ارزآوری این رشته برای کشور است.
در ادامه، بهرام شکوری، رئیس کمیسیون معادن اتاق ایران از گردش مالی بالای ۴۰۰ میلیون‌دلاری گوهرسنگ‌ها خبر داد و افزود: زمانی که این سنگ‌ها به مرحله فراوری می‌رسد، گردش مالی بالای ۲/۱ تریلیون دلار را ایجاد می‌کند که حاکی از جذابیت این رشته است.
وی با بیان آنکه کشور ایران یک‌صدم سهم جهانی را دارد و باید یک درصد هم سهم بگیریم، اعلام کرد: با توجه به این پتانسیل فراوان در زمینه فلزاتی مانند مس، سنگ‌ها و کانی‌ها، می‌توانیم شعار مس به جای نفت و جایگزینی صادرات سنگ‌ها به جای نفت را مورد توجه قرار دهیم و از ارزش بالای مالی، ارزآوری و دیگر فرصت‌های اقتصادی بهره‌مند شویم.
او یادآور شد: هرچند معادن سنگ‌هایی مانند الماس، یاقوت و زمرد را در کشور نداریم یا شناسایی نشده‌اند و بیشتر واردکننده هستیم؛ اما در مورد دیگر سنگ‌های نیمه قیمتی مانند لاجورد، عقیق، فیروزه با وجود معادنی در استان‌های خراسان و کرمان، فرصت‌هایی برای صادرات و کسب درآمد وجود دارد.
رئیس کمیسیون معادن اتاق ایران، ضرورت رفع موانع در مقابل ورود تکنولوژی، ایجاد برندینگ و تحقق عنوان تجاری برای عقیق و فیروزه ایران و دیگر کانی‌ها را با تمرکز بر گسترش تعاملات با کشورهای چین، هند، امریکا و امارات را مطرح کرد و افزود: حذف قاچاق در سایه تعدیل تعرفه‌ها و تسهیلگری در ضوابط گمرکی و قوانین اتفاق خواهد افتاد و می‌توان فرصت‌های بهره‌وری در این عرصه را تقویت کرد.
او با بیان نقش اتاق ایران، ایمیدرو و دیگر نهادها در تحقق اهداف حمایتی، خاطرنشان کرد: باید تلاش کنیم تا با تقویت صنعت گوهرسنگ‌ها و صادرات آنها یا فلزاتی مانند مس به توسعه اقتصادی کشور کمک نماییم.
در ادامه این همایش، مقالاتی درباره تجارت جهانی سنگ‌های قیمتی و مقایسه فعالیت دیگر کشورها ارائه شد.